Briljanten Huwelijksjubileum (65 jaar) Leen en Sienie Sluijmers-Kwetters, 22 april 2013
Loco-burgemeester Mark Buijs
Diamanten Huwelijksjubileum (60 jaar) Leen en Sienie Sluijmers-Kwetters, 22 april 2008
Leen (86) en Sien (82) zijn beiden geboren en getogen Heusdenaren. Toen zij in 1948 trouwden, door de Stadhuisramp gebeurde dat noodgedwongen in de oude Muloschool, zijn ze voor een jaartje ingetrokken bij de ouders van Leen, die toen in het pand van restaurant "In De Verdwaalde Kogel" woonden. Sindsdien hebben ze altijd op hetzelfde adres gewoond. Ze hebben 2 kinderen gekregen, 2 kleinkinderen en 2 achter-kleinkinderen. Leen is administratief medewerker geweest bij de Timmermans Bank tot zijn pensioen, daarnaast heeft hij 34 jaar in de gemeenteraad gezeten, tot de fusie. Sienie was jarenlang vrijwilligster van de ouderensociëteit (voorheen Het Koffiekanneke) en mantelzorgster. Sien is in 2006 Lid in de Orde van Oranje Nassau geworden, voor haar 25 jaar vrijwilligerswerk voor de ouderen sociëteit. Leen had deze onderscheiding al, voor zijn inzet als raadslid. Elke ochtend gymnastieken ze samen en wandelen en fietsen nog regelmatig, en hebben het dik naar hen zin !
Onderstaand felicitaties namens het gemeentebestuur.
Loco-burgemeester Adriaan van Mierlo
Donderdag 4 juni 2009. Ouderensociëteit aan de Demer, stemmen voor het Europees Parlement
Leen tijdens "Kreaktief Na 60" 17 april 2009 in De Stulp in Drunen
Leen en Sienie tijdens 17e eeuwse handelsmarkt 16 december 2007
In De Heusdense Courant van 30 december 2008 is het volgende interview opgetekend:
Ze zijn geboren en getogen in Heusden en hebben er hun hele leven gewoond: Leen Sluijmers (1921) en Sini Sluijmers-Kwetters (1926).“Wij zijn opgevoed in de crisisjaren”, begint Leen zijn verhaal. “Toen had niemand het makkelijk. Die jaren werden gevolgd door de oorlog. De stadhuisramp heeft natuurlijk een enorme impact op de bevolking en de stad gehad. En op 31 december 1944 is de totale bevolking geëvacueerd. Ik ben pas in 1946 terug gekomen in Heusden. Sini en ik trouwden in 1948. Onder burgemeester Van Delft is in 1947 begonnen met de wederopbouw van Heusden. De stad zag er niet uit. Er was geen onbeschadigde straat. Bruggen waren kapot, fabrieksschoorstenen verdwenen. De mensen die terugkwamen van evacuatie trokken in kapotte leegstaande panden. In 1948 werd begonnen met de bouw van de nieuwe RK kerk. De kerk is op 25 maart 1949 in gebruik genomen. Op 23 december 1951 was ook de Lutherse kerk klaar. Over het nieuwe stadhuis is heel lang onderhandeld! Op 11 september 1956 kwam koningin Juliana het nieuwe stadhuis openen. Dat was een heel feestelijke dag. Het was heel fijn om te zien dat er weer opgebouwd werd in Heusden, dat er weer toekomst leek te glooien. In 1965 kwam de gemeenteraad tot vaststelling van het sanering- en restauratieplan. Burgemeester Scholten zette zich flink in. Samen met de architecten Zuijderhoek en Peetoom. Er werd een commissie benoemd om stenen te bikken voor de aanleg van de haven. En op zaterdagmiddag zaten ze dan onder leiding van de burgemeester te bikken. Het leven vond langzaamaan zn eigen ritme weer. Wij zijn in de jaren zestig aan de Bromsluis gaan wonen; we kregen kinderen.” “Er waren eigenlijk geen verenigingen meer na de oorlog”, herinnert Sini zich. “Daarvóór had je nog de meisjesverenigingen. Na de oorlog hadden mensen wel andere dingen aan hun hoofd. In later jaren heb ik lang vrijwilligerswerk gedaan voor senioren en ik was lid van een handwerkclub.” “Wij wonen aan de Bromsluis en hebben het enorm goed naar onze zin in Heusden. We hebben hier nooit weg gewild. En de toeristendrukte op zondag vinden we juist erg gezellig.” “De restauratie is heel goed geslaagd”, vinden zowel Leen als Sini. “Sommige panden horen er eigenlijk niet te staan, maar de grote gaten die de oorlog had geslagen, moesten toch opgevuld worden.” Leen: Ik vind het wel jammer dat het jodenkerkje in de Breestraat weg is en ik vind het erg belangrijk dat de plek waar de slachtoffers van de stadhuistamp zijn gevallen in ere blijft. Dat is iets wat we nooit mogen vergeten!”
©2008 Dick Buskermolen