Zaterdag 3 oktober 2015. Pocket Rockit bij de Brocante Markt.

Dinsdag 22 september 2015 werd de inventarisatie van het archief van het Heusdens Mannenkoor definitief afgerond met de ondertekening van de akte van schenking door en de overdracht van de inventaris van het archief aan de secretaris van het koor, dhr. A.G. (Ton) van Dijk.
Het oudste stuk in het archief is een kopie van een programma van een optreden van het koor in 1871. De wortels van het Heusdens Mannenkoor gaan immers terug tot 1870. Toen bestond er al een Liedertafel Heusdens Mannenkoor. In 1925 heeft men opnieuw een koor opgericht. Het huidige koor gaat echter pas terug tot 1961. Het merendeel van de stukken start dus rond die tijd en loopt tot 2012.
In het archief zitten allerlei stukken gaande van notulen van bestuurs- en ledenvergaderingen over organisatieschema’s en ledenlijsten tot een complete verzameling programmaboekjes en affiches van alle optredens van het Heusdens Mannenkoor.
Het archief geeft bijgevolg een goed beeld van alle activiteiten van het koor. Het archief staat nu in het Streekarchief Langstraat Heusden Altena. Het is volledig geschoond, geordend en beschreven door leden van het koor zelf onder begeleiding van een medewerkster van het Streekarchief.
Het archief werd ook netjes verpakt in zuurvrije dozen en omslagen waardoor de duurzame bewaring en toegankelijkheid gewaarborgd zijn. Alle stukken ouder dan 20 jaar zijn nu te raadplegen in de studiezaal van het Streekarchief. De inventaris is te doorzoeken via de website www.salha.nl

Vlnr.: Joop Pols (lid werkgroep archief), Piet Bouman (voorzitter HMK), Liesbeth Verwimp (SALHA), Hildo van Engen (SALHA), Gerry Langendoen (lid werkgroep archief), Jac. Langendoen (lid werkgroep archief), Ton van Dijk (secretaris HMK)

Woensdag 27 mei 2015. Zesjarige Pam van Engen ontdekt eeuwenoude muurschildering.
Hildo van Engen en Vera Dijkmans, de ouders van Pam, zijn sinds september 2014 intensief bezig met de renovatie van hun woning, het voormalige gasthuis aan de Hoogstraat.
Omdat een kamer op de eerste verdieping haar slaapkamer gaat worden, vond Pam het leuk mee te helpen met de renovatie. Terwijl ze oud pleisterwerk wegbikte, zag ze de schilderingen tevoorschijn komen en riep haar vader en moeder.
Hildo vertelt dat het om een fragment van een secco gaat. Deze schildertechniek is in tegenstelling tot een fresco op een droge pleisterlaag aangebracht. Dit maakt de schilderingen gevoeliger voor vocht, desondanks zijn de kleuren helder en is er een man in laat middeleeuwse kleding te zien. Hij draagt een soort pij met een rijk versierde riem. Hij lijkt op het eerste gezicht een monnik, maar Hildo denkt dat hij daarvoor een te frivole riem draagt en de krullende haardracht past ook niet in dat beeld. Boven de man is iets geschilderd wat lijkt op een liggend kruis. Naast hem zijn contouren zichtbaar van een vrouw. De nog niet blootgelegde delen van de schilderingen maken het nog mysterieuzer.
Volgens Hildo is exacte datering nog onduidelijk, maar waarschijnlijk zijn de schilderingen in de zestiende, mogelijk zelfs vijftiende eeuw aangebracht. Een modedeskundige zal misschien een meer nauwkeurige datering kunnen geven. Oorspronkelijk was de muur de achtergevel  van het koor van de gasthuiskapel, wat mogelijk de aard van de schilderingen verklaart. Rond 1614 is de huidige vloer aangebracht, toen het gasthuis verkocht is aan een toenmalige burgemeester. Deze verbouwde het tot woonhuis. Waarschijnlijk zijn sindsdien de schilderingen achter pleisterlagen verdwenen. De vondst is gemeld bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Hildo en Vera hebben een gespecialiseerde restauratrice ingeschakeld die zich over de schilderingen zal gaan ontfermen. Het is de bedoeling dit historisch erfgoed te behouden en na restauratie te beschermen achter een glasplaat. 
“Voor zover bekend zijn er in Heusden vesting niet eerder dergelijke muurschilderingen aangetroffen. De voorstellingen stammen uit de tijd van Jeroen Bosch, maar zijn duidelijk veel eenvoudiger. Ze verbeelden in ieder geval iets dat te maken heeft met het gasthuis”, vertelt Hildo.