vlnr de panden die eens dienden voor: Bartha Brok, pomp bij de Papensteeg, cafe Vissers, Raadhuis, van Dal landbouwer, H.Laarakker slagerij, Veltman gem. secretaris, W.Luipen postbode en drogisterij,Hannes Pijnenborg, landbouwer.

Aanzicht zelfde plek als bovenstaande foto

Hotel Royal, hoek Torenstraat, met daarnaast het oude raadhuis.

In 1771 werd een stuk grond gekocht van Marcelis Elshout, gelegen naast het hotel ‘Royal, op de hoek Torenstraat, Een architect werd in de arm genomen, een bestek gemaakt en aan de Raad van State werd verzocht een geldlening te mogen aangaan.
De bouw van het Raadhuis werd aanbesteed op 5 maart 1773. Hendrik Verheest was de laagste inschrijver en nam het werk aan voor f 4.593,=
Op 25 januari 1775 werd de eerste vergadering van drossaard en schepenen in het nieuwe raadhuis gehouden. En dat hebben de bestuurders van Drunen nog 175 jaar gedaan.
In 1940 is een nieuw gemeentehuis betrokken. Dit oude raadhuis is in de oorlog verloren gegaan.

Aan het begin van de Torenstraat stond vroeger een van de pompen die Drunen rijk was. Een pomp waar eens huisvrouwen hun drink- en waswater kwamen halen. Wat eens als onmisbaar werd beschouwd door de toenmalige bewoners, werd door de waterleiding verdrongen en hield als stille getuige nog stand tot eind 1944. Toen werd de pomp door een geallieerde tank in puin gereden. De pomp was niet bijzonder groot; vanaf het voetstuk tot aan de top 2,5 meter met een achthoekige doorsnee van 80 cm. Waar de bewoners van Drunen geen pomp meer nodig hadden, was er temeer behoefte aan goed drinkwater in het nog van waterleiding verstoken Giersbergen. Om in de zomermaanden voldoende was- en drinkwater te verkrijgen en mede in verband met het ontbreken van bluswater bij brand, werd besloten om een pomp te bouwen in combinatie met een brandput. In augustus 1950 werd een northonbron geslagen. Tot een diepte van 39 meter werden buizen aangebracht. In mei 1951 kwam de pomp in gebruik en het water bleek van uitstekende kwaliteit.

Links op deze foto een klein stukje van het pand dat Cornelis Kouwens in 1787 liet bouwen en waarvoor hij op 25 mei 1786 de eerste steen heeft gelegd.
Deze gemeente-secretaris van Nederlands Hervormde afkomst, werd op 9 januari 1806 gedoopt toen hij overging tot de katholieke kerk. Hij overleed kort daarna op 10 februari 1806. Tot 1810 woonde zijn weduwe in het huis, dat daarna diende als burgemeesterswoning voor Ignatius Steinbach, gehuwd met A.M. Hoogendoorn, die er na de dood van haar man op 8 juli 1830, verbleef tot haar overlijden op 20 mei 1837.
Daarna pastorie van de katholieke kerk.
Het pand met de spitse voorgevel was in gebruik als koetshuis van Kouwens en later van burgemeester Steinbach. In 1937 is dit gesloopt. Op deze plaats is in 1938 een H.Hart-beeld verrezen. Rechts het Raadhuis dat in 1773 voor f 4593,= gebouwd werd. Daarnaast cafe Vissers, de pomp aan de Papensteeg (thans Torenstraat), Bartha Brok, Nico Merkx, Frie Pijnenborg, H.Loeff.
Links thans Raadhuisplein.

Het centrum in oostelijke richting. Rechts het oude raadhuis dat in 1940 werd vervangen door een nieuw. Daarnaast Hotel Royal. Links op de foto de pastorie, die bij de bevrijding van Drunen op 4 november 1944 zwaar werd beschadigd en moest worden gesloopt.

situatie anno 2006

Oude centrum rond 1900. Links bij de dorpspomp is de toegang naar de Torenstraat.
Daarnaast Hotel Royal en het oude raadhuis. Rechts de toegang tot de kerk, daarachter het koetshuis en de pastorie.

Het voormalige raadhuis in feesttooi bij gelegenheid van het 40-jarig regeringsjubileum van komingen Wilhelmina. Dit raadhuis, gebouwd in 1774, stond naast Hotel Royal en gedeeltelijk voor pand Raadhuisplein 11. Tijdens de bevrijding in november 1944 werd het zwaar beschadigd en is later gesloopt

In 1796 hield de Heerlijkheid Drunen op te bestaan, n.a.v. de capitulatie van Den Bosch op de Fransen.
De Heer had de oude benoemingsrechten verloren en ook de schepenen verloren hun rechterlijke functie. Na enkele jaren komt dan de eerste burgemeester, maar omdat we onder invloed van het Franse keizerrijk zijn, wordt hij voorlopig maire genoemd. En de gemeenteraad heet dan municipaliteit. Die burgemeester is de heer Steinbach.

Op 10 november 1887 vond er een aanbesteding plaats van 2 wegen. De eerste aanvangende aan het einde van de gemeente klinkerweg, bij de RK Kerk te Drunen door de Lage Papesteeg (Stationsstraat) tot aan de gemeente klinkerweg te Elshout. Lengte 1046 meter.
De tweede weg moest beginnen bij de provinciale weg Heusden-Drunen in de Wolfshoek door de Oudheusdensebaan (Kasteeldreef) tot aan de provinciale weg Drunen-Nieuwkuijk, bij de woning van Frans de Wit (cafe aan het einde van de Bosscheweg) Lengte 1584 m. De keiwegen werden voor f 18.736,= aangelegd door een aannemer uit Baardwijk.

Grotestraat gezien vanaf het Raadhuisplein in oostelijke richting. Foto uit de mobilisatietijd 1914-1918.

Foto genomen vanaf voormalig cafe Elshout, thans Intertoys, in westelijke richting . Op de achtergrond is het oude raadhuis nog zichtbaar. Het huis links op de voorgrond is in 1970 gesloopt tbv de aansluiting van de Kennedystraat op de Grotestraat.

Grotestraat ter hoogte van de huidige Rabobank. Deze staat op de plaats van het eerste huis links op de foto. Daarnaast is nog te zien de hervormde pastorie. Niets op de foto is nog aanwezig !

Grotestraat. Het huis met horizontale dijklijst, links, is de oude domineeswoning (Grotestraat 141). Het eerste huis links is de oude boerderij van Pijnenborg. Op dit terrein is in 1969 de Boerenleenbank gebouwd (thans Rabobank). Rechts het voormalige café Elshout.

Toen de protestanten in 1819 de kerk aan de katholieken moesten teruggeven, mochten ze met financiele steun dit kerkje met pastorie bouwen. Het stond aan de Grotestraat 141, waar nu nieuwbouw is.
De laatste dominee die er gewoond heeft, is ds. Van der Vlugt. Het huis is nog wel bewoond gebleven tot 1980. In dat jaar bouwde de Hervormd-Gereformeerde kerk een nieuw gebouw aan de Vennestraat.

Hierboven de inrichting van de protestantse kerk

Op de plaats van het kerkje staat nu dit pand

Jarenlang was het ‘bij Doruske’s’ een ontmoetingscentrum voor leden van diverse verenigingen zoals Harmonie ‘De Volharding’, Handboogschutterij ‘Constantia’, Zangvereniging ‘Cantabile’, een biljartvereniging etc.
Er was een halteplaats van de tram en een depot van van Gend & Loos, waar men te verzenden goederen kon afleveren.
In hetzelfde pand was de slagerij gevestigd van David en Jo, zoons van Dorus Elshout.
In 1973 is het cafe/slagerij gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw, toendertijd winkel van Jan van Loon, naderhand Intertoys.

Dit is voormalig cafe Gez. Elshout, waar later Intertoys gevestigd was (voorheen van Loon speelgoed).

Oude schoenfabriek van van Riel, die in 1910 werd opgericht door C.G. van Riel en J.Pelders.
Aanvankelijk werd het merk RIPELDRU (van Riel-Pelders-Drunen) gevoerd, tot in 1923 Pelders terugtrad. Luxe damesschoenen en gemakschoenen onder het merk JATOR werden zowel voor binnen- als buitenland geproduceerd door een variërend aantal van 50 tot 120 personeelsleden.
In 1956 werd een nieuwe fabriek gebouwd. In maart 1988 hield het bedrijf op te bestaan.
In de oude fabriek maakte Willem van Bokhoven van 1957 tot 1962 stalen meubelen zoals werktafels, rekken voor de schoenindustrie, bedden en o.a. het meubilair voor De Hoge Braken.

De Witte Villa werd gebouwd in 1909 in opdracht van Antonius van de Wiel, de schoenmaker, die in 1916 de eerste directeur van de groente- en fruitveiling "De Langstraat" werd en waar hij tevens mede-oprichter van was.
De villa is afgebroken, maar de eerste steen, gelegd door zijn vrouw Maria van de Wiel- van Rijen, is bewaard gebleven. Deze is ingemetseld in het nieuwe gebouw, op de plek waar de villa heeft gestaan.

Op de hoek het nieuwe pand op plaats Witte Villa

Links vooraan het woonhuis van Sjef van Kessel, directeur van de Stoomzuivelfabriek, in de volksmond ‘de botterfebriek’ genoemd.
Daarnaast woonde Jan van Kessel die er een boerderij had. Vervolgens het woonhuis van H.Brok, die de scepter zwaaide als directeur van de Schoenmakers-Vakschool en het stokje als dirigent van de harmonie van ‘het klooster’. Dan het grote huis waar, na burgemeester Loeff, heel wat gezinnen hebben gewoond en waar schoenfabriek ‘Durea’ enkele jaren een onderkomen had.