Maandag 12 sept. 2016. Hart4ALL viert 100e match in Drunen.

Een reanimatie brengt het leven van mensen op een intense manier bij elkaar. Vaak gaat het om mensen, die elkaar vóór dit moment niet kenden. Helaas ontmoeten ze elkaar ná dit moment ‘van leven en dood’ meestal niet meer. Hart4ALL zet zich er voor in om die ontmoeting wel te laten plaatsvinden. Zowel voor slachtoffers als voor (burger)hulpverleners kan het heel belangrijk zijn om elkaar terug te vinden. “Hoe is het met hem of haar?” of “Heeft papa nog iets tegen je gezegd, toen je hem reanimeerde?”. De vragen van slachtoffers, nabestaanden en hulpverleners zijn soms heftig en altijd menselijk. Hart4ALL biedt betrokkenen de mogelijkheid deze vragen aan elkaar te stellen en zo de draad van het leven op te pakken na dat ene, intense moment.
Op maandag 12 september om 16.30 uur heeft burgemeester Jan Hamming het slachtoffer en de hulpverleners van de 100e Match in het zonnetje gezet in de Trouwzaal van het gemeentehuis aan de Julianastraat 34 in Vlijmen. Deze reanimatie vond 4 juni 2016 plaats bij voetbalvereniging RKDVC te Drunen tijdens een ouder/kind toernooi.
Er was gelegenheid om betrokkenen en andere aanwezigen vragen te stellen over hun ervaringen en over hun rol bij Hart4ALL.
Hoe werkt Hart4ALL
Via Hart4ALL krijgen burgerhulpverleners antwoord op de vragen waar zij nu mee rond lopen. Hoe gaat het met het slachtoffer, heeft het slachtoffer het gered? Ambulances beschikken over een Hart4ALL-pakket, waarin vijf clickbandjes zitten met daarop een unieke code. Bij een ernstig ongeval of reanimatie krijgt de burgerhulpverlener zo’n bandje mee. Andere bandjes komen onder andere terecht bij (familie van) de patiënt.
Met de code op het bandje kunnen burgerhulpverleners en de patiënt of familie zich aanmelden via www.hart4all.nl.
Als zij aangeven contact te willen, maakt Hart4ALL een match.

Bettina Heefer-Maas, initiatiefnemer Hart4ALL

Eerste reanimatiehulp werd verricht door beide heren.

Vlnr.: Remko Perre, Jacinta Maas, Arjan Wensink, Hans Verhoeven, Martijn van Nuenen, Peter Fijneman, Hanneke Jansen en Jan Hamming.

Donderdag 25 aug. 2016. Zwembad 't Run

Donderdag 18 aug. 2016. Garage Drunen op plan Dillenburg, geopend vanaf 29 aug.

Vlnr.: Pieter Mommersteeg, Jolanda, Wout, Sjaak en Thijs Brok.

Zaterdag 6 aug. 2016. Sporthal Onder de Bogen

Vrijdag 8 juli 2016. Tijdens de weekmarkt op het Raadhuisplein gaf om 10.00 uur wethouder Margot Mulder en de heer Serva Urlings van Stichting Abdij Mariënkroon, die het initiatief financieel mogelijk maakte, samen het startsein van "ONTMOETEN de Wijk-IN"

Dinsdag 5 juli 2016. Utopia.

Drie generaties Utopianen, vlnr.: Remco Buijs, Frans van Broekhoven, Marc van den Nieuwenhuijzen en Frank Velthuizen

In 1976 is op initiatief van vijf vrienden Utopia in Drunen ontstaan. In 2016 werd het veertigjarig bestaan gevierd.
Twee oprichters van het eerste uur en twee bestuurders van latere generaties aan het woord over hun Utopia.
Frank Velthuizen en Frans van Broekhoven, twintigers in het 1976 in Drunen, vonden dat er voor jongeren niets te beleven viel. “Je had wel de soos Le Moulin en Het Vat in Haarsteeg”, vertelt Frans, “maar dat was allemaal disco en soul en daar hoorden wij niet bij.”
Frank vult aan: “Het huiskameridee was toen helemaal in, beetje muziek luisteren, biertje drinken en een potje schaken. Dat wilden wij in Drunen ook. Samen met Jaap Wortel, René de Bruyn en Paul Ruimers begonnen we met het organiseren van een activiteitenmarkt.”
Met hun uiterlijk; lang haar, stoere kleding en hun wilde plannen, waren ze een vrijgevochten bende. De gemeente wilde toch wel even weten wat voor vlees ze in de kuip hadden en of de jongens geen marxistische ideeën hadden. Ze werden dus op het gemeentehuis ontboden. Gelukkig viel dat allemaal wel mee en mochten de vijf vrienden aan de slag. De groep ging op zoek naar een eigen ruimte.
Frank: “In het pand aan de Grotestraat 95 zat toen Sjoek, een soos voor katholieke jongeren. Vroeger was het een vakschool. Er kwam een klaslokaal vrij en daar konden we in. We organiseerden avonden met muziek en een biertje.”
Frans vertelt: “We konden om 19.30 uur de sleutel ophalen en die moesten we om 24:00 uur weer terugbrengen bij de beheerder. Dat duurde natuurlijk niet lang. Op een gegeven moment hebben we de sleutel gekopieerd, haalden en brachten we de originele sleutel op de afgesproken tijden, maar konden dan na twaalven nog gezellig even door.”
Al vrij snel werd er een stichting opgericht met een bestuur en vrijwilligers. Marc van den Nieuwenhuijzen begon als jong jochie in 1978 als vrijwilliger bij Utopia, ‘medewerker’ heette dat in die tijd.
Marc: “Ik keek heel erg op tegen die grote stoere mannen die alles wel even regelden. Het was voor mij een hele mooie tijd. We hadden wel een ruimte, maar we konden er niets in laten staan. De geluidsapparatuur werd steeds in een oude kinderwagen mee naar huis genomen.” Eén lokaal was ook wel erg klein. Door lang aandringen bij de gemeente kregen ze toestemming om twee lokalen te gebruiken, de tussenwand ging eruit en ze stapten over van kratjes bier naar een echte tap. Met een podium konden bands geboekt worden en de gouden tijden braken aan. De lokale cafébazen begonnen zich wel wat achter de oren te krabben. Utopia was een succes.
Frank vertelt dat er inmiddels een hele grote groep vrijwilligers was. “Het tijdsbeeld: begin jaren tachtig waren veel jongeren werkloos. We zochten elkaar op en hadden dus veel tijd om in Utopia te klussen en activiteiten te organiseren.”
Frans: “We waren een hechte club, was er een jarige die een feest organiseerde, dan kon je die avond Utopia wel sluiten want dan waren we met z’n allen op het feest.”
“Ook kreeg iedereen veel vrijheid om te organiseren”, sluit Marc aan, “en posters en flyers maakten we met de stencilmachine en viltstiften, dat kun je je bijna niet meer voorstellen.”
Frank bleef tot 1984 in het bestuur en Frans tot eind jaren tachtig. Toen kwam er een nieuwe generatie Utopianen aan het roer. Marc kwam al eerder in het bestuur en liep stage bij de gemeente. Zo zat hij er bovenop toen het Autotron leeg kwam. Eén van de ruimtes was perfect voor Utopia, zo gaf hij aan bij zijn stagebegeleider en van het een kwam het ander. De ruimte hebben de vrijwilligers helemaal zelf ingericht, met financiële steun van verschillende fondsen. In 1990 startte Utopia in de Voorste Venne. Marc: “Nu kreeg Utopia nog een extra boost, we hadden op een gegeven moment wel tachtig vrijwilligers en organiseerden volop concerten. Ook bekende cabaretiers hielden bij ons hun try-out zoals Hans Teeuwen, Bert Visscher en Thomas van Luijn, hele mooie tijden. Ik ben in 1994 gestopt, het liep allemaal super. We hadden zelfs een medewerkersstop, vrijwilligers moesten gewoon solliciteren.”
Zo is ook een vrijwilliger van een van de voorlaatste generatie Utopianen begonnen, Remco Buijs.
Remco: “Ik ben van 1992 tot 1997 medewerker geweest. We hadden elke week grote bands. Iedereen had een taak en specialiteit. Ik studeerde Nederlands en deed al snel de pr. Het was een hele mooie tijd. Concerten organiseren, vrienden maken, maar ook hard werken. Na een concert op zaterdagavond stonden we zondagmorgen weer in Utopia om samen schoon te maken. Dat hoorde er ook bij.”
Aan het eind van de 00-er jaren loopt de belangstelling voor Utopia bij de jongeren langzaam terug. Remco: “De trends en smaak in muziek veranderden. Dance kwam in en dat paste niet bij Utopia.” Marc: “De wereld werd groter voor jongeren. Ze hadden meer geld en concerten in Amsterdam of elders werden bereikbaar.” De activiteiten namen af. Marc: “Stichting Utopia bestaat nog wel. We ondersteunen onder andere activiteiten van jongeren. En nu het jubileum van veertig jaar, met een reünie in september 2016. Utopia is voor heel veel jonge mensen in Drunen belangrijk geweest voor hun ontwikkeling en ontplooiing. Vele generaties hebben keer op keer vriendschappen voor het leven gemaakt. Dat moeten we vieren.”

Maandag 27 juni 2016. Kapelaan Titus Santhanam.