Maandag 22 juni 2015 werd om 16.00 uur het officiële straatnaambord vernoemd naar Cees van Delft onthuld, locatie Cees van Delftstraat, plan Dillenburg in Drunen.
Cees van Delft werd op 6 november 1946 als 19-jarige opgeroepen voor de militaire dienstplicht en werd ingedeeld bij onderdeel 1-4-11 RI, Regiment Infanterie. Op 5 februari 1947 vertrok hij met MS de Johan van Oldenbarneveld naar Nederlands-Indië. Op 24 december 1948 kwam hij om het leven. Hij was hospik in het leger en bij een beschieting van een brug in Bo Botsari moesten de Nederlanders vluchten voor het leger van Soekarno. Op zijn vlucht nam Cees van Delft een gewonde mee, hetgeen hem hinderde en hem noodlottig is geworden. Hij werd gevangen genomen, gemarteld en een dag later vermoord.
Leo van Delft, Heemkundekring “Onsenoort” en de familie hebben zich vanaf 2002 ingezet om ter nagedachtenis aan deze gesneuvelde dienstplichtig militair een straat naar hem vernoemd te krijgen. Voorgesteld werd om het verbindingspad tussen Venne-West en de Kleinestraat te vernoemen naar Cees van Delft. Dit pad ligt vrijwel naast het geboortehuis van hem.
Verzoeken daartoe gedaan werden in eerste instantie niet gehonoreerd. De familie van Delft heeft daarop op eigen initiatief op 8 juni 2009 ter herinnering aan het overlijden van hun broer, zwager en neef bij het verbindingspad Venne-West en Kleinestraat zijn straatnaambord geplaatst: Cees van Delft-Pad.
Vanwege de vele reacties vanuit de gemeenschap, media en politiek heeft het college van burgemeester en wethouders het eerdere verzoek van de familie in heroverweging genomen. Dit heeft geleid op 22 november 2011 tot toewijzing van de straatnaam. Het enige nog in leven zijnde directe familielid van Cees van Delft, mevrouw Rietje van den Brand-van Delft, heeft in het bijzijn van familie, vrienden en een ieder die zich hiertoe aangetrokken voelde, het straatnaambord samen met Leo van Delft onthuld. Rietje van den Brand-van Delft kwam voor deze bijzondere gelegenheid vanuit Canada over. Zij is een ieder zeer dankbaar dat er nu na bijna 70 jaar als blijk van erkenning een “monumentje “ gerealiseerd wordt ter herinnering aan haar broer, die voor het vaderland zijn leven liet.