Vrijdag 6 mei 2011. Huldiging Dhr. Ad van der Sluijs voor zijn 50-jarig jubileum als lid van het Heusdens Mannenkoor. Huldiging vond plaats vlak voor het optreden van de eerste jubileumavond, welke was bestemd voor genodigden, sponsoren en de partners van de leden.

Beschermheer prof. dr. W.B.H.J. van de Donk commissaris van de koningin in Noord Brabant

Op 4 mei 2011 is het 50 jaar geleden dat Ad van der Sluijs lid werd van het Heusdens Mannenkoor. Hij herinnert het zich als de dag van gisteren. Via collega’s, die net als hij ook werkzaam waren bij Verolme in Heusden hoorde hij dat men een mannenkoor ging oprichten. De oprichting vond plaats in de bedrijfskantine van de Verolmewerf. Verschillende collega’s van Ad, zoals een werfbaas, een lasser en de boekhouder werden tijdens de oprichtingsvergadering meteen lid.

Tijdens de jubileumviering van het 20-jarig bestaan van het koor op zaterdag 18 april 1981 in café-restaurant Centraal aan de Vismarkt wordt Ad samen met 5 andere zangers gehuldigd. In de huldigingtoespraak wordt Ad getypeerd als de steun voor de dirigent, de heer Leen Groen. Spreker trok in zijn woorden een parallel met een orkest. In dat geval zou je Ad concertmeester of eerste violist kunnen noemen. Aldus staat beschreven in een groot artikel van het Nieuwsblad. Alom ook toen al veel waardering voor deze medeoprichter van het Heusdens Mannenkoor.

Er is veel veranderd in al die jaren. De repertoirekeuze is enigszins gewijzigd. Ad geeft aan dat hij liever nog wat meer geestelijke liederen zou willen zingen. Hij denkt in dit verband met veel plezier terug aan de concerten, die het Heusdens Mannenkoor in zowel Protestantse als Rooms-katholieke kerken verzorgde. Als hij zijn 50 jarig lidmaatschap de revue laat passeren dan vindt hij dat hij met name die periode niet in zijn leven had willen missen.

Ad refereert aan de concoursen met de vele 1e prijzen, die het koor behaalde.

Over de tijd dat hij als tenorsolist samen met het Heusdens Mannenkoor mocht optreden. Hij zong oa. de tenorsolopartij in de stukken:
Memorare.
Kerstcantate van C.J.M. Merkx 1937.

Hij draagt na al die jaren de vereniging nog steeds een warm hart toe. Vanwege zijn gezondheid wordt ook het zingen allemaal wat minder. Maar als het maar enigszins kan, is hij op de wekelijkse repetitieavond van de partij. Er wordt met veel plezier gezongen. Het is een hechte vriendenclub. Dat heeft Ad nog eens extra mogen ervaren toen hij enkele jaren geleden ernstig ziek werd. Het medeleven was groot.

Bij de Open Hof heeft het Heusdens Mannenkoor al vele jaren een goed thuis. Het zingt er prima en de verzorging door Ton en Nel van der Steenhoven vindt hij en met hem het hele koor uitstekend.

Natuurlijk zijn er anekdotes.

Na afloop van concerten in het Verzorgingstehuis in Heusden zorgde Ad nog weleens in zijn jonge jaren voor een gezellige nazit. Hij nam zijn elektronisch orgel mee en speelde in die tijd Indonesische versjes, speciaal voor de repatrianten uit Indonesië, die daar gehuisvest waren. Zijn ogen glunderen als hij terugdenkt aan Joke, die steevast bij zijn optreden het lied: “Sarina, het kind uit de dessa”. zong. Als echte zanger moet hij bekennen dat hij weleens moest improviseren. Helaas was Joke niet altijd maatvast.

Moeke Timmermans van hotel Centraal komt spontaan bij hem op. Er werd boven geoefend. Moeke zat verscholen achter de potkachel. De friteslucht steeg op naar de bovengelegen vertrekken en in de pauze namen de koorleden er één aan de bar.

Hobby’s.

Muziek is een deel van zijn leven zegt Ad, al moet hij bekennen dat hij zich ook graag bezig houdt met de modelbouw van schepen. Ad heeft heel wat bijeenkomsten, feesten en partijen opgeluisterd met zijn elektronisch orgel. Men kende hem in het Land van Heusden en Altena en in de Langstraat. Als je daar met Ad over praat trekt hij zijn registers nog eens extra open. Dat waren leuke middagen en avonden. Om nooit te vergeten! Soms verzorgt hij nu nog weleens een middag in Wijkenstein of een bijeenkomst met senioren in de Open Hof.

Wens.

Ad hoopt dat het aantal leden zal groeien, waarbij hij persoonlijk nog steeds de voorkeur geeft aan een repertoire dat bestaat uit een goede mix van geestelijke en profane liederen. Een breed repertoire voor een breed publiek. Daarmee kun je overal terecht. Dat zou hij graag nog eens meemaken.

Zijn gezondheid maakt dat niet meer mogelijk. Het wordt allemaal wat minder, aldus een zeer tevreden jubilaris Ad van der Sluijs, die dit jaar 83 wordt.