Dhr. Ad Spee viert 65-jarig jubileum St. Lambertuskoor, 19 november 2010

Het koor, met voorzitter Bertus van Hulten en secretaris Corrie Raaijmakers, telt zes tenoren, zes bassen, tien sopranen en tien alten. Ad is zelf bas. Op vrijdag 19 november 2010, tijdens het Ceciliafeest, werd Ad, dit jaar de enige jubilaris, gehuldigd vanwege zijn 65-jarig lidmaatschap. Hij kreeg een erediploma van de Ned. Sint-Gregoriusvereniging.
Ad voelt zich eigenlijk best een gelukkig mens. Zijn voornaamste hobby is zingen; dat is het liefste wat hij doet, en af en toe bedanken ze je er ook nog voor! Wat wil je nog meer ? Het is hem met de paplepel ingegeven, want zij hadden thuis een groot gezin waar veel gezongen werd.
In 1936 is hij, op verzoek van pastoor Goossens, bij het Knapenkoor begonnen. Er werd stevig gerepeteerd. In 1944 mocht hij aspirant-lid van het grote St. Lambertuskoor worden, op zijn 17e, wat inhield dat je nog niet mocht meezingen met het koor, maar wel alvast de muziek leren. Helaas werd in dat zelfde jaar de kerk door oorlogsgeweld totaal verwoest. Hij heeft daarna bij dirigent Jo Verhoeven (beroepsmusicus) veel geleerd. Er werd toen uitsluitend Gregoriaans en meerstemmig Latijn gezongen. Onder zijn leiding is hij jarenlang voorzanger geweest, samen met Gerard v.d. Broek, en Harrie van Herpt.
Hij denkt met weemoed terug aan de Ceciliafeesten, die altijd heel gezellig waren. Ook de onderlinge band met anderen was goed. Met Kerstmis moest je toen nog vier keer zingen. Tevens heeft hij jarenlang in het bejaardenhuis Jacobushof gezongen. Een hoogtepunt voor hem en het gehele St. Lambertuskoor in die tijd was het in gebruik nemen van het grote orgel in de nieuwe kerk op 9 december 1956. De bekende organist Albert de Klerk was gevraagd het orgel in te spelen, wat een overweldigende gebeurtenis was.
Doordat de Lambertusparochie bleef groeien, kwam er op 14 juni 1964 een tweede parochie bij, nl. de St. Jozefparochie met ruim 1700 leden. De bouwpastoor was Pastoor Meeuwes. Voor het Lambertuskoor bracht dat grote veranderingen teweeg, want er gingen 12 jonge zangers, die woonachtig waren in de nieuwe parochie (waaronder ook Ad) naar het St. Jozefkoor waar de heer Vossen dirigent werd. Het gevolg was dat het Lambertuskoor zieltogend werd en zelfs later door deken Werner ontbonden werd. De nieuwe kerk was een houten noodgebouw, waar de akoestiek zeer slecht was. Door het plaatsen van een pijporgel kwam er enigszins verbetering in. Ondanks de diverse dirigenten die veel goeds hebben bijgedragen, werd de St. Jozefparochie precies na 25 jaar gesloten. Het sluiten was een gevolg van de steeds teruglopende kerkgang van de parochianen in beide parochies. De beide koren besloten nu tot een fusie te komen, wat helaas met veel strubbelingen gepaard ging. Door deze fusie ging Ad weer in de Lambertusparochie zingen, waar hij ruim vijftig jaar geleden als 18 jarige begonnen was.
Wat hem wel zorgen baart is dat het koor zo vergrijst. Er komen ook geen jongeren meer bij. Het repertoire is ook ingrijpend veranderd, waardoor het Gregoriaans minimaal is. Hij denkt dat het zingen van Nederlandse gezangen de parochianen wel meer betrekken bij de eucharistieviering. Verder is het koor ook betrokken bij rouw- en trouwdiensten en bij avondwaken.
Er zijn diverse ijkpunten waar Ad in zijn lange carrière op terug kan kijken, zoals: zijn 25 jarig jubileum in 1970. Hij kreeg toen de zilveren onderscheiding van de St. Gregoriusvereniging. Bij zijn 40 jarig jubileum in 1985 ontving hij de gouden speld. Maar de grootse eer was toch in 1995 toen hij bij zijn 50 jarig jubileum verrast werd met de Pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice, wat hij met zijn complete gezin mocht vieren. In 2006 ontving hij ter gelegenheid van zijn 60 jarig jubileum nog de gouden speld. Het is een indrukwekkende lijst, maar Ad blijft er heel bescheiden en nuchter onder. Hij zegt dat hij veel van zingen houdt, blij is met zijn stem die hij van God gekregen heeft, en waarmee hij Zijn Lof mag zingen.
Ad zorgt nu veel voor zijn vrouw Johanna, die visueel gehandicapt is. Hij leest haar vaak voor en samen maken ze graag een wandeling. Het St. Lambertuskoor repeteert op woensdagavond van 19.00 tot 20.30 uur en zou graag aanwas krijgen van jongere leden.